Firmy świadczące usługi międzynarodowego transportu ładunków zobowiązane są do przestrzegania szeregu przepisów. Jednym z nich jest międzynarodowa konwencja ADR, która precyzuje wymagania dotyczące przewozu ładunków i towarów niebezpiecznych. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy znaczenie skróconej nazwy umowy. Wskażemy też, jakie kwestie dotyczące transportu towarów niebezpiecznych reguluje ADR.

Transport towarów niebezpiecznych, czyli ADR

Skrót ADR odnosi się do francuskiego Accord Européen Relatif au Transport international des marchandises dangereuses par route, co w tłumaczeniu na język polski oznacza umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych. Konwencja przyjęta w Genewie w 1957 roku obowiązuje na terenie wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej będącymi sygnatariuszami ADR. Jak dodaje Warentrans świadczący usługi transportowe, umowa ADR jest na bieżąco zmieniana i dostosowywana do najnowszego stanu wiedzy i prawa. Przepisy niej zawarte dotyczą kwestii związanych z całym procesem transportu towarów niebezpiecznych, w tym pakowanie i zabezpieczenie, a także klasyfikacja i oznakowanie ładunku.

Co zawiera konwencja ADR?

Umowa ADR to dokument w formie aktu prawnego, który Polska ratyfikowała w roku 1975. Obejmuje umowę oraz załączniki A i B, które w sposób szczegółowy opisują zasady transportu towarów niebezpiecznych. Jakie informacje można znaleźć w przepisach ADR?

• Wymagania względem przewoźników i kierowców – umowa ADR wskazuje, że osoby odpowiedzialne za przewóz towarów niebezpiecznych muszą wziąć udział w odpowiednich szkoleniach, zdać egzamin i dysponować zaświadczeniem ADR.
• Listę ładunków niebezpiecznych, do których należą między innymi materiały zakaźne, promieniotwórcze, samozapalne, trujące, organiczne, materiały i przedmioty wybuchowe, gazy.
• Klasyfikację materiałów niebezpiecznych w zależności od rodzaju stwarzanego zagrożenia – umowa wymienia 13 grup materiałów niebezpiecznych. Każda klasa towarów wymaga innego zabezpieczenia podczas pakowania.
• Obowiązki nadawcy, przewoźnika i odbierającego w procesie transportu towarów w zakresie klasyfikacji towarów, przygotowania dokumentów przewozowych i zezwoleń, dbałość o oznakowanie i sprawność pojazdów transportowych.

ADR to nie jedyna regulacja dotycząca międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych, której przepisy należy spełniać. Wiele krajów posiada dodatkowo wewnętrzne regulacje wymagające odpowiednich zgód i licencji. Przed wysłaniem ładunków niebezpiecznych poza granice kraju należy sprawdzić, czy w wybranym państwie obowiązują dodatkowe przepisy.