Tym, co zdecydowanie wyróżnia Toyotę C-HR, jest dostępna gama silnikowa, która obejmuje dwie jednostki hybrydowe. To drugi po Toyocie Corolli model, który na rynku europejskim oferuje dwa zespoły napędowe tego rodzaju. Jest to ekonomiczny 1.8 Hybrid o łącznej mocy 122 KM oraz jego mocniejszy wariant o nazwie 2.0 Hybrid Dynamic Force generujący moc 184 KM (obydwa przednionapędowe).
Dla zwolenników silników benzynowych japoński producent proponuje natomiast jednostkę 1.2 Turbo o mocy 116 KM z 6-biegową skrzynią manualną lub bezstopniową przekładnią Multidrive S.
Sprawdź, co dokładnie cechuje Toyotę C-HR Hybrid, jakie przyspieszenie oferuje i czy spalenie jest rzeczywiście niskie.
1.8 Hybrid (122 KM) z bezstopniową przekładnią e-CVT
Podstawową jednostką hybrydową Toyoty C-HR jest silnik o pojemności 1,8 litra, wyposażony w bezstopniową przekładnię e-CVT i generujący łączną moc systemową równą 122 KM.
Ten układ, znany już z Priusa czwartej generacji, napędza większość egzemplarzy modelu, jakie możemy spotkać na ulicach. Stanowi połączenie silnika benzynowego o mocy 98 KM oraz jednostki elektrycznej o mocy 72 KM, wykorzystującej baterie litowo-jonowe.
Maksymalny moment obrotowy to zaś142 Nm przy 4000 obr./min. Do setki auto rozpędza się w 11 sekund. Maksymalna prędkość, jaką osiąga, to zaś 170 km/h. Średnie zużycie paliwa wynosi natomiast 4,8-5,2 l/100 km.
Użytkownicy Toyoty C-HR z tą jednostką hybrydową cenią sobie przede wszystkim cichą i oszczędną pracę silnika, a także przyzwoitą dynamikę jazdy.
Zobacz też Toyota C-HR – dostępne wersje wyposażenia
2.0 Hybrid Dynamic Force (184 KM) z bezstopniową przekładnią e-CVT
Pod koniec 2019 roku oferta napędów hybrydowych Toyoty C-HR została rozszerzona o układ 2.0 Hybrid Dynamic Force z bezstopniową przekładnią e-CVT o łącznej mocy systemowej 184 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi w tej wersji 190 Nm, a dostępny jest przy 4400-5200 obr./min. Jednostka, znana już z nowej Toyoty Corolli, wzbogaciła gamę silników przy okazji liftingu i była najbardziej oczekiwaną zmianą, jakie miały zajść w modelu.
Druga hybryda to wolnossący silnik benzynowy z dwoma rodzajami wtrysku, który wspiera jednostka elektryczna, zasilana bateriami niklowo-metalowo-wodorkowymi. W tej konfiguracji samochód potrzebuje 8,2 sekundy, żeby rozpędzić się do 100 km/h.
Średnie spalanie wynosi natomiast 5,3-5,7 l/100 km, co nie pozwala szczególnie narzekać na wysokie zużycia paliwa. Oszczędność widoczna jest przy tym zarówno podczas jazdy w warunkach miejskich, jak i na trasie, i autostradzie.
184-konna Toyotę C-HR Hybrid chwali się za cichą i harmonijną pracę oraz dobre i gładkie działanie automatycznej przekładni. Dla wielu kierowców układ ten jest najlepszą alternatywą dla silników diesla, od których Toyota przecież całkowicie odchodzi.
Japoński producent zapewnia ponadto, że mocniejsza wersja hybrydy gwarantuje pięćdziesiąt procent wyższą moc od jej słabszego wariantu przy wzroście zużycia paliwa na poziomie zaledwie dziesięciu procent.
Zarówno 1.8 Hybrid, jak i 2.0 Hybrid Dynamic Force są niezwykle oszczędne. Oba zespoły napędowe wyróżniają się również bardzo niską emisją spalin. Użytkownicy Toyoty C-HR Hybrid niezależnie od rodzaju silnika nie narzekają także na awarie i kłopoty.
Różnica pomiędzy nimi nie ogranicza się jednak do mocy, ponieważ dotyczy przede wszystkim konstrukcji silnika – 1.8 Hybrid wykorzystuje lżejsze, ale bardziej pojemne baterie litowo-jonowe, 2.0 Hybrid Dynamic Force korzysta przy tym z podwójnego systemu wtryskowego i dwóch jednostek elektrycznych.
